Karadeniz Bölgesinin geçim kaynağıdır Çay. 1917 yılında Ali Rıza ERTEN, Batum ve Kafkasya 'da incelemelerde bulunmuş, Doğu Karadeniz Bölgesinde Çayın yetiştirilebileceğini bir raporla bildirmiş ve 1924 yılında Ziraat umum mufettişi Zihni DERİN tarafından çay fidanı yetiştirilmeye başlanmıştır.
Doğu Karadeniz Bölgesi, hem toprak bakımından, hem de iklim bakımından çay bitkisi için çok elverişlidir. Çay bahçelerinde, zirai mücadele gerektiren zararlılar bulunmadığından herhangi bir tarımsal ilaç kullanılmamaktadır. Bu sebeple Türk çayında herhangi bir zirai ilaç kalıntısı bulunmamakta ve dünyadaki en tabii çay konumunda bulunmaktadır.
Ülkemizde çay ürünü Mayıs - Ekim arasında 6 aylık süre içerisinde üç sürgün şeklinde hasat edilirken, diğer üretici ülkelerde bu süre 9 ile 12 ay devam etmektedir. Doğu Karadeniz Bölgesinde 830.000 dekar çaylık sahada yaklaşık 208.000 üretici çay tarımı ile uğraşmakta, yıllık yaş çay ürünü rekoltesi iklim ve tarımsal teknik koşullara bağlı olarak 1200-1250.000 ton arasında değişebilmektedir.
Çay üreticilerinin %80'i 0.5 - 5 dekar, %17'si 6 - 10 dekar, %2'si 11-15 dekar, % 1'i 16-30 dekara kadar çaylık alana sahiptir. Çay tarımı çoğunlukla küçük aile işletmeciliği şeklinde yapılmaktadır.
Çay, tropikal bölgelerde ve iklim bakımından nemli olan, çok yağışlı sıcak alanlarda yetişmektedir. Bu şartlara sahip, deniz seviyesinden yüksek bölgelerde daha kaliteli ürün alınır. Bitkinin yetişebilmesi için yağmurun, özellikle gelişme devrelerinde, muntazam ve devamlı olarak yağması gerekir. Çay bitkisi kireçsiz bol asitli toprakları sever.
Türk Çayının üretimi modern teknoloji kullanılarak yapılmaktadır. Üretim aşamalarının hiçbirinde kimyasal madde veya herhangi bir katkı maddesi kullanılmamaktadır. Çaykur üretimde doğadan aldığı saflığı tüketicilerinin bardağına kadar korumayı ilke edinmiştir.
Doğanın Yeşili ile Denizin mavisinin buluştuğu yer olan RİZE ve yöresinde yoğun bir şekilde yetişen bu ürün her sabah kahvaltımızla bizimle beraberdir...
Yorum Gönder